گفتوگو با مدیرعامل هلدینگ فناوری اطلاعات و ارتباطات بانک شهر
وایمکس نیوز - موسسه مالی و اعتباری شهر از سال 87 با مجوز بانک مرکزی و با سهامداری شهرداریهای تهران و سایر کلانشهرهای کشور، تأسیس و فعالیت خود را بهصورت رسمی آغاز کرد. تأمین نیاز شهرداریها به اعتبارات کلان، تأمین نقدینگی و سرمایه و پوشش هزینهها و مخارج شهر در راستای تحقق توسعه شهری و تجربه خودکفایی انگیزهای اصلی برای برداشتن این گام بزرگ بود.
تلاش روزافزون بانک شهر برای توسعه بانکداری الکترونیکی در کشور، ما را بر آن داشت تا گفتوگویی داشته باشیم با مهندس سیاوش محمدی، مدیرعامل هلدینگ فناوری اطلاعات بانک شهر که معتقد است فرهنگسازی در جامعه جایگاه مهمی در پیشبرد بانکداری الکترونیکی دارد.
این روزها در تمام دنیا اهمیت فراوانی برای رفتن به سراغ طرحها و برنامههایی که در عین پیشرفته بودن کمترین آسیب را به محیط زیست میرسانند وجود دارد؛ بانکداری الکترونیکی چگونه میتواند به تحقق این امر کمک کند و در کشور ما این نگاه تا چه اندازه جا افتاده است؟
دغدغه محیط زیست از سالهای گذشته بهصورت یکی از دغدغههای اصلی کشور ما مشخص شده چه در زمینه آلودگی هوا و چه منابع زیستی که البته در کلانشهرها، آلودگی هوا حرف اول را میزند چون بهطور مستقیم با سلامت انسانها در ارتباط است. در هر کسبوکاری باید یکسری الزامات زیستمحیطی رعایت شود که برای تحقق آن، اسناد بالادستی در کشور وجود دارد. بخشی از این قوانین و اسناد برای این است که اگر صنعتی ایجاد میشود مطابق با این اسناد بوده و با سلامت محیط زیست منافاتی نداشته باشد و از طرفی بخشی از فعالیتهای صنعتی نیز در جهت حفظ و بهبود محیط زیست حرکت میکند که بانکداری الکترونیکی هم از این جمله است. بر اساس آخرین آمار در تهران که جزو 10 شهر اول آلوده جهان است، حدود دومیلیون دستگاه خودرو وجود دارد. البته بخشی از این آلودگی یک معضل فرهنگی است و افراد باید خودشان رعایت کنند اما باید ببینیم ما در کشور خود چه امکاناتی را در اختیار مردم قرار دادیم تا این مشکل آلودگی کمتر شود. باید ببینیم ما در جهت مقابله با آلودگی هوا چه کاری انجام میدهیم و چه ابزار و امکاناتی داریم.
در حال حاضر مردم دو یا سه مشکل را مطرح میکنند؛ یکی اینکه میگویند حملونقل عمومی ضعیف است. دیگر اینکه باید به مراکزی مراجعه کنند که از محل زندگی آنها دور است و دیگری مساله زمان که در کشور ما طوری تنظیم نشده است تا ما بتوانیم بهطور بهینه از آن استفاده کنیم. اگر ما بتوانیم با بانکداری الکترونیکی میزان این سفرهای درون شهری را کاهش دهیم شاید بتوانیم بگوییم که بخشی از این کار را در حوزه حفظ محیط زیست انجام دادهایم؛ اما من می خواهم قدری از این هم فراتر رفته و به شهر الکترونیکی و پس از آن شهر هوشمند برسم، چراکه بانکداری الکترونیکی تنها یک بخشی از کارهای مردم را شامل میشود ولی شهر الکترونیکی فضای گستردهتری را در بر میگیرد و هوشمندی شهر باعث میشود که تقاضای سفر نیز مدیریت شود، مثلاً اگر مردم عملیات بانکی خود را در خانه انجام دهند و نیازی به حضور در شعبه فیزیکی نداشته باشند دیگر با خودروی خود به سطح شهر هم نخواهند آمد که این باعث کاهش آلودگی میشود.
اگر همه سرویسهای مورد نیاز را داخل خانههای مردم به آنها ارائه دهیم دیگر این مساله تردد بیرویه در شهر قابل کنترل خواهد شد؛ چراکه طبق آمار 82 درصد آلودگی شهر از منابع متحرک است، یعنی از خودروها که هروقت از شبانهروز در محدودههای مختلف ایجاد ترافیک و آلودگی میکنند؛ لذا اگر شهر هوشمند داشته باشیم ترافیک را هم میتوانیم بهطور هوشمند کنترل کنیم و بر اساس مدلهای ریاضی میتوان طوری طراحی کرد که بر فرض چراغهای چهارراهها بهطور هوشمند کنترل شوند و اگر در مسیری ترافیک سنگین ایجاد شد و لازم بود چراغ خودبهخود مدیریت شود. حتی میتوانیم امکان مسیریابی در اختیار رانندگان قرار دهیم تا از مناسبترین مسیر ممکن استفاده کنند که این اکنون در دنیا مطرح است. همه اینها کمک زیادی در کاهش آلودگی هوا میکنند. با این اوصاف بانکداری الکترونیکی هم در این موضوع سهم خود را دارد.
گردش پول در بستر نظام بانکی است و لذا اگر ما بتوانیم با تکنولوژیهایی که در دنیا برای بانکداری الکترونیکی ایجاد شده کاری کنیم که مردم، سرویسهای خود را در اسرع وقت و در منازل خود دریافت کنند، بهترین حالت برای کاهش حضور خودروها در سطح شهر اتفاق خواهد افتاد که میتواند بخشی از موضوع آلودگی را حل کند. برای این امر لازم است که از ابزار ارتباطی مناسبی استفاده کرد که این امکانات بر بستر آنها ارائه میشود و همچنین باید نرمافزارها و سختافزارهای موردنیاز آن را طراحی کرد و از همه مهمتر اینکه برای متوقف نشدن این سرویسها به نیروهای متخصص و زبده نیازمندیم. اسباب اعتماد و فرهنگسازی لازم نیز باید فراهم شود تا نظام بانکداری الکترونیکی موفقی داشته باشیم. اگر تنها متکی به این باشیم که ابزار را وارد کنیم اما فرهنگ آن ایجاد نشده باشد هیچ فایدهای ندارد و باز هم فرد به شعبه میآید. ما بهعنوان ایجادکننده بانکداری الکترونیکی باید پکیجی کامل به همراه آموزش و تبلیغات در راستای فرهنگسازی داشته باشیم تا آنوقت بتوانیم بگوییم بانکداری الکترونیکی به زندگی ما کمک میکند. البته این هم به نظر من در سطح پایه است.
بانکداری الکترونیکی بهواسطه وابستگی آن به دانش آیتی که رشد شتابندهای دارد میتواند شاهد نوآوریهای فراوانی هم باشد. در کشور ما شرایط تا چه اندازه برای این نوآوریها مهیاست و بانک شهر که یکی از شعارهای عمده آن نوآوری در خدمت است چه گامهایی در این حوزه برداشته است؟
این روزها نوآوری به سمتی میرود که مردم را از حضور در شعب فیزیکی بانکها نجات داده و نیز به سمتی برود که منابع تجدیدپذیر و قابل تجزیه را جایگزین منابع تجدیدناپذیر کند. در دنیا این مسائل را در یک پکیج دیده و جزو الزامات محیط زیستی میدانند که باید پیاده شود. در کشور خودمان نیز شاید هدف اول توسعه بانکداری الکترونیکی حفظ محیط زیست نباشد اما یکی از دستاوردهای آن کمک در این زمینه است و همه بانکها نیز در این زمینه تلاش میکنند.
وقتی صحبت از بانکداری الکترونیکی میشود در واقع نیاز شما به یکسری ابزارها که در بانکداری سنتی کاربرد داشتند قطع میشود مثلاً نیاز به کاغذ که کاهش کاربرد آن به حفظ محیط زیست هم کمک میکند. کاهش نیاز به صرف زمان زیاد در مبادله پول از دیگر مزیتهای بانکداری الکترونیکی است و اکنون در دنیا موبایل بهعنوان یک ابزار بسیار مناسب که بانکداری الکترونیکی بر بستر آن پیاده شده بهراحتی در دسترس همه افراد قرار دارد هرچند که شاید موبایل برای ما از نظر این کاربرد قدری غریب باشد اما برای رفع این مساله لازم است که امکانات موردنیاز بانکداری همراه را وارد آن کرده تا بتوانیم از این ابزار در جهت توسعه بانکداری الکترونیکی استفاده کنیم.
طبق آمار موجود حدود 40 درصد پرداختها در کشور ما خرد است و تا مبالغ زیر 40 هزار تومان را شامل میشود که 70 درصد این 40 درصد مربوط به شهرداریهاست. شهرداریها به این دلیل که در تمام دنیا بهعنوان حکومتهای محلی تلقی میشوند بیشترین ارتباط را از صفر تا صد با مردم دارند و از آنجایی که بیشتر ارتباط مردم با نهاد حاکمیتی در اینجا اتفاق میافتد بانک شهر این مزیت را دارد که سهامداران آن، شهرداریها هستند و این موجب میشود که ما بتوانیم از این فرصت استفاده کنیم. در همین راستا بانک شهر در حوزه بانکداری مجازی و الکترونیکی با توجه به مساله زمان، شبکه شهرنت را ایجاد کرده است. ما تصمیم گرفتیم که بانک را به نزدیک خانهها مردم ببریم اما به شکل 24 ساعته و تمام کارهایی که در نظام بانکی انجام میشود در شهرنت ما قابل انجام باشد.
یکی از دستاوردهای بانکداری الکترونیکی در این شهرنت، مساله Time sharing است یعنی بانک از مساله زمان به نفع خود استفاده میکند تا مردم سرویسی بهتر را با دغدغه کمتری بگیرند که اتفاقاً این امر هم در مساله حفظ محیط زیست تأثیرگذار خواهد بود.
بانک شهر بهعنوان یکی از فعالان حوزه پرداخت خرد با بهرهگیری از ظرفیت سهامداران خود (شهرداریهای کلانشهرهای کشور) اقدام به تدوین استانداردها و ضوابطی کرد که بتواند شرایط پرداخت را در کلانشهرها با ابزارهای الکترونیکی مانند کیف پول الکترونیکی یکپارچه و تسهیل کند. لازم به ذکر است که بیش از 60 درصد پرداختهای خرد در حوزه مدیریت شهری و حاکمیت شهری انجام میپذیرد و شهرداریها خود بهعنوان ذینفع، همیشه با چالش پول خرد و پرداخت خرد مواجه بودهاند.
اکنون حدود سومین سالی است که از ارائه کیف پول الکترونیکی توسط بانک شهر میگذرد و در حال حاضر کیف پول ما در برخی شهرها در حوزه حملونقل کار میکند. البته برخی شهرداریها هم در این زمینه کار میکنند؛ اما فضای کارت بلیط با کارت شهروند قدری متفاوت است و کارت شهروند هم برای کارت بلیط هم برای دسترسی به حساب بانکی و سایر کارهایی بانکی مورد نیاز افراد بهکار میرود و لزوماً هم حاوی پول نیست بلکه گاهی بن و امتیاز در آن وجود دارد. به همین خاطر نام آن را وسیعتر کرده و از آن بهعنوان کارت شهروندی نام میبریم که در واقع بخشی از بانکداری الکترونیکی بر پایه آن انجام شده است و این زمینهای است که اگر بانکهای دیگر هم وارد آن شوند بهلحاظ تخصصی و کیفیت بهتر هم مؤثر بوده و این ظرفیت در آن حوزه وجود دارد.
ما در حال توسعه کارت شهروندی هستیم و نیز کارت بلیط را در همدان و شیراز عملیاتی کرده و در تبریز هم در دست راهاندازی داریم و پرداخت خرد در تاکسیرانی تهران نیز در دست اقدام است و همه اینها فکر میکنم کمک خوبی در حوزه پرداخت به ما خواهد کرد البته دغدغههایی هم در راه این توسعه وجود دارد که در حوزه قانونی و ساختاری میتوان به عدم تدوین و ابلاغ روش معینی از سوی بانک مرکزی در حوزه پرداخت خرد و در حوزه کسبوکار به کف تراکنش شاپرکی و اصلاح ساختار کارمزدهای پرداخت و در زمینه فنی نیز به مسائلی مانند تعیین معماری فنی باز، استفاده از ظرفیت خودپردازها در خدمات برخط کیف پول الکترونیکی و استفاده از ظرفیت پایانههای شاپرک اشاره کرد.
پروژههای متعدد موفق و ناموفق اجرا شده در حوزه پرداخت خرد در ایران، نشان از وجود یک نیاز جدی در حوزه ابزارهای پرداخت دارد که تاکنون پاسخ جامعی به این نیاز عرضه نشده است، نظام «سپاس» با هدف پاسخگویی به این نیاز از سوی بانک مرکزی مطرح شد و البته بیش از دو سال است که دستورالعمل نهایی آن در هالهای از ابهام باقی مانده و فعالان این حوزه با روشهای قبلی ادامه کار میدهند. در شرایط کنونی، فضای اقتصادی و نوع اسکناسهای موجود در کشور، شرایطی را برای شهروندان ایجاد کرده که در اغلب تعاملات اقتصادی نقد با «چالش پول خرد» مواجهاند و معمولاً یکی از طرفهای معامله در قالب Round کردن از بخشی از منافع خود میگذرد. این اتفاق در برخی از اصناف خاص خرده فروشی، بعضاً به چالشهای اجتماعی تبدیل میشود.
محدودیتهای حقوقی و زیرساختی برای توسعه دستاوردهایی نظیر کیف پول الکترونیکی و کارت شهروند چیست؟
بهطورکلی رگولاتور و سازمان نظارتی به هرحال باید کار خود را انجام دهد و همه بانکها هم در حال فعالیت بر همین بستر نظارتی هستند که درنتیجه آن، فضا و شبکه امنی ایجاد شده تا مردم از آن استفاده کنند. ما بهعنوان بانک در حال گسترش این هستیم که خدمات بانکی را در مناسبترین وضعیت ممکن به مشتریان ارائه دهیم.
در زمینه محدودیتهای رگولاتوری در فرایند کیف پول الکترونیکی که در واقع پرداختهای آفلاین طی آن صورت میگیرد بحثهایی وجود دارد که چون هنوز به نتیجه نرسیده در این گفتوگو از آن میگذریم؛ اما در مجموع موضوع بر سر این است که رگولاتوری باید یکسری امکانات زیرساختی بهویژه در زمینه حقوقی ایجاد کند تا همه با استانداردهای مشخصی کار کنند و البته این استانداردها باید طوری باشند که توان پوششدهی نیازهای مردم را داشته باشند.
فعلاً رگولاتوری در تلاش برای تدوین قوانین و آییننامههای لازم برای این امر است و ما هم در همین بستر موجود در حال انجام کار خود هستیم.
موانع و چالشهای توسعه بانکداری الکترونیکی در کشور از لحاظ شکلی یا ساختاری چه چیزهایی هستند؟
بخشی از این مانع، فاصله تکنولوژیک ما با دنیاست اما یک بخش قابلتوجه هم اعتمادی است که جامعه باید به این تکنولوژی داشته باشد. هنوز هم در کشور ما برخی افراد حتی تحصیلکرده، پول خود را پای دستگاه خودپرداز میشمارند حتی اگر بانک در آن ساعت تعطیل باشد و یا در مورد قبوض هنوز هم انتظار دریافت فیش کاغذی داریم تا آنها را حضوری در بانک پرداخت کنیم. پس ایجاد این فرهنگ پذیرش در آن جامعه ضرورتی برای کمک به رواج و توسعه بانکداری الکترونیکی است وگرنه در زمینه نرمافزار، سختافزار و دانش جوانان و متخصصان در کشورمان چیزی کم نداریم.
رگولاتور هم علاقهمند است تا زودتر این اتفاق بیفتد و کشور به توسعه بانکداری الکترونیکی برسد؛ قدرت بانک در نوآوری است؛ رگولاتور، رقیب بانکها نیست و نباید پول درآورد بلکه وقتی که بانک یک فرایند را ایجاد کرد رگولاتور کار خود را آغاز کرده و اقدام به تدوین مقررات همسو با استفاده بهینه از آن تکنولوژی میکند. با این اوصاف رگولاتوری باید تمام تلاش خود را بکند تا هرچه سریعتر و بهتر بسترهای حقوقی لازم را تأمین کرده و فاصله میان خود و تکنولوژیها را به حداقل برساند. هرچه که این موضوع سریعتر اتفاق بیفتد فرهنگ و اعتماد عمومی نیز به این نوآوریها و بهکارگیری آنها سریعتر رشد میکند و این موجب رشد و رونق بانکداری الکترونیکی خواهد بود.
به نظر میرسد که همه حرف ما در بانکداری الکترونیکی عمدتاً در نظام پرداخت است که تبدیل به خدمات پایه شده و در همه بانکها به شیوههای کمابیش یکسان ارائه میشود. چرا اینگونه است و موانع آن چیست و چه کاری میتوان برای توسعه آن در دیگر زمینههای بانکداری انجام داد؟
من فکر میکنم که توجه شده اما میزان استفاده کم است. وقتی پرداخت صورت میگیرد نظام پرداخت بانکی هم شکل میگیرد. نظام پرداخت، الکترونیکی شده اما نیاز به پرداخت نقدی را که از بین نبرده است. ما در کشورهای پیشرفته اینقدر فروشگاههای کوچک در هر کویوبرزنی نمیبینیم. همه آنها تبدیل به فروشگاههای زنجیرهای و فروشگاه اینترنتی شدهاند حتی ممکن است شما در فروشگاه انبار و قفسهای نبینید و کالای خود را پشت پیشخوان از روی مجله انتخاب کنید. البته رشد باید در همه ابعاد باشد اما اگر ما نظام پرداخت را بیشتر گسترش دادهایم به این خاطر است که نیاز به آن، بیشتر حس شده است و ما این بخش را بیش از همه مدیریت میکنیم. این هم بیشتر به مساله فرهنگسازی برمیگردد مثلاً هنوز خیلیها از ساتنا و پایا استفاده نمیکنند بلکه ترجیح میدهند که چک رمزدار را از یک بانک گرفته و به بانک دیگر ببرند درحالی که همین کار را میتوان در اینترنت و شهرنت از طریق ساتنا انجام داد.
با برداشته شدن تحریمها شرایط کشور دچار دگرگونیهایی خواهد شد که از هماکنون بهنوعی شاهد آنها هستیم؛ فکر میکنید فرصتها و تهدیدهای این جریان، بانکداری الکترونیکی کشور ما را در چه وضعیتی قرار خواهد داد؟
تحریمها که برطرف شوند یکسری رویدادهای مثبت در بانکداری الکترونیکی کشور میافتد که باعث بالا رفتن سطح تکنولوژی، افزایش تعاملات با بانکهای دنیا، تسهیل گردش مالی، کاهش هزینه مبادلات، شفافیت در نظام مالی ما که قطعاً برای ارتباط با دنیای خارج ضرورت دارد، میشود. همچنین دیگر لازم نیست مسیرهای زیاد و طولانی را طی کنیم که بهخاطر تحریم ناچار به طی کردن بودیم و میتوانیم این انرژی را جای دیگری بهکار ببریم. در چنین شرایطی بانکهایی که خود را با زیرساختهای فنی، نیروی انسانی کارآمد و فرایندهای سازمانی هماهنگ نکنند عقب میمانند. شاخصهای بانکداری در تعاریف بینالمللی موجود در بال یک و دو تعریف شدهاند و بانک مرکزی نیز آنها را مبنای کار خود قرار داده و اگر بانکی خود را با خطکش بانک مرکزی نسنجد نمیتواند خود را بالا ببرد. حتی ترازنامههای بانکی هم در این موفقیت موثرند. بانکهای کوچک ممکن است قدرت رقابت نداشته باشند.
بانکهایی پیشرفت خواهند کرد که دارایی باکیفیتتر، نظام الکترونیکی بهتر، امنیت بالاتر و فرایندهای بهینهتری داشته باشند. نقطه قدرت ما در زمینه نیروی انسانی متخصص و متفکر است که خود را به بهترین نحو با این شرایط جدید وفق دهند. ما در بانک شهر با تفاهمنامههایی که از همین حالا در بستر آنها با بانکهای خارجی آغاز ارتباط کردهایم و نیز ایجاد و توسعه خدمتهایی مثل شهرنت میتوانیم از این شرایط استفاده خوبی ببریم.
از لحاظ امنیتی، بانکهای ما در چه وضعیتی هستند و اکنون در این شرایط جدید باید چگونه ظاهر شوند؟
مدیران بنگاهها در کشور ما همانند همه دنیا دغدغههای امنیتی دارند و باید حتماً وجود یکسری فایروالهایی را در جذب منابع انسانی هم اعمال کنند و نیز در نرمافزارها، سختافزار و شبکهها. نظام بانکی ما بهلحاظ امنیتی در شرایطی است که حداقل میتوانیم بگوییم استانداردهای امنیتی روز دنیا را بهخوبی میشناسیم و در این مورد تفاوتی بین ما و سایر کشورها وجود ندارد. نفوذ در همه دنیا به یک مساله تبدیل شده است که با آن مواجهاند. به هرحال هر وقت که حرف از امنیت میشود تنها نرمافزار مدنظر نیست بلکه بخشی از آن نیز فرایندها را در برمیگیرد نه فقط اینکه کسی در حال هککردن نرمافزار یا دیتابیس ما باشد.
به هرحال ما در زمینه امنیت، جایگاه بدی نداریم و در حوزه نرمافزاری هم تا جایی که میدانم خوب بوده، برفرض در مورد کارت شهروند ما معتقدیم که از بالاترین سطح امنیتی برخوردار بوده و بر اساس جدیدترین استانداردهای امنیتی دنیا طراحی شده است.
امروزه با توسعه بانکداری الکترونیکی در دنیا، نیازهای مشتران بانکی نیز دستخوش تغییرات فراوان شده است؛ بانکهای آینده را از لحاظ کسبوکاری و فیزیکی چگونه تصور میکنید و از نگاه شما در کشور ما چقدر زمان میبرد تا این تصویر تحقق یابد؟
بانکها رفتهرفته نیازشان به شعب فیزیکی کم خواهد شد. بانکها باید بهدلیل رقابت سنگین، رفتار بهینهتری خواهند داشت. در آینده بانکها خودشان به سمت مشتری رفته و با ایجاد شبکههای لازم، سرویسها را در منازل به آنها ارائه دهند و موبایلها در این راستا بهسرعت عمومی و کاربردی خواهند شد. بانک با استفاده از تکنولوژی موبایل، جغرافیای گستردهتر و مشتریان بیشتری را جذب خواهد کرد. موبایل در همه زمینهها و بهویژه بانکداری تاثیرگذار خواهد بود. یکی از اهداف ما نیز در اینجا رفتن به سمت موبایل بنکینگ است.
نقش شبکههای اجتماعی و بیگدیتاها را در توسعه بازار بانکها و ارتقای رضایت مشتریان چگونه میبینید؟
بیگدیتا مفهوم گستردهای است و اینقدر بزرگ است که بر اساس آن بهعنوان مثال میتوان شهر هوشمند ایجاد کرد. در بیگدیتا باید بیشترین تلاش بر فراهمسازی و دسترسی به آن از طریق شبکههای ایجاد شده، سازماندهی و بهکارگیری آن برای تولید ارزش افزوده قرار گیرد. استفاده بیگدیتا یعنی با بهکارگیری آنچه در گذشته اتفاق افتاده یا در حال وقوع است، تصمیمگیریهای آینده را انجام دهند و بر اساس آن مثلاً مشتریان را طبقهبندی کرده و نیازهای آینده آنها را پیشبینی کنید.
ما هنگامیکه هوش تجاری را در زمینه بانکداری نیز بهکارگیریم در این حوزه کار زیادی داریم. البته تعاریف ما از بیگدیتاها با تعاریف دنیا متفاوت است اما اگر به دنیا متصل شویم این اختلافات نیز از بین میرود. این حوزه بیشتر از آنجایی که بر نیروی انسانی متکی است بیشتر غیرفیزیکی بوده و دانش و هوش انسانی در آن دخیل است و چون ما نیروی انسانی هوشمند و متفکری داریم جای رشد خوبی در آن خواهیم داشت.
همچنین فرهنگسازی در زمینه بهکارگیری مناسب و صحیح شبکههای اجتماعی در سطح جامعه در طی زمان، ما را به سمتی خواهد برد که ابزار بیشتری برای توسعه بانکداری الکترونیکی داشته باشیم.
منبع : دیده بان فناوری