ميزان توان تشعشعي از يک مودم يا روتر WiFi به‌صورت معکوس با مجذور فاصله از آنتن متناسب است، بدين معني که با دوبرابر شدن فاصله از آنتن ميزان تشعشع ?برابر کاهش مي‌يابد.

وايمکس نيوز- رضا وحيدنيا ــ عضو تيم تحقيقاتي شبکه‌هاي مخابراتي بيسيم دانشگاه رايرسون کانادا و همچنين عضو هيأت علمي موهاک کالج هميلتون کانادا ــ در يادداشتي به دغدغه عموم مردم نسبت به تشعشعات دستگاه‌هاي مودم و آسيب‌هاي احتمالي امواج واي‌فاي پاسخ گفته که متن يادداشت به‌شرح زير است:

"امروزه در بسياري از ساختمان‌ها، مدارس، دانشگاه‌ها و خانه‌ها از فناوري ارتباط بيسيم WiFi براي اتصال دستگاه‌هاي ارتباطي مانند رايانه‌هاي شخصي و گوشي‌هاي هوشمند به يکديگر و همچنين اتصال به شبکه اينترنت استفاده مي‌شود.

در برخي شهرها با استفاده از اين فناوري، برنامه‌هاي وسيعي براي گسترش خدمات اينترنت در تمام سطح شهر در حال پياده‌سازي است، اين امر موجب بروز نگراني در برخي شهروندان درباره اثرات احتمالي ناشي از تشعشع امواج الکترومغناطيس بر سلامت افراد شده است.

در اين گزارش بر آنيم تا با بررسي تشعشعات WiFi و مقايسه آن با مقادير استاندارد به اين نگراني عمومي در جامعه پاسخ دهيم.

فناوري ارتباط بيسيم WiFi عمدتاً از فرکانس 2.4GHz با طول موج 12.5cm براي انتقال اطلاعات بين دستگاه‌هاي ارتباطي در فاصله چند ده متري استفاده مي‌کند که البته بسته به باند فرکانسي، توان خروجي، بهره آنتن، نوع آن و همچنين تکنيک مدولاسيون، مقدار محدوده برد آن متفاوت خواهد بود.

لازم به ذکر است که باند فرکانسي 2.4Ghz ،RF توسط برخي ديگر از وسايل همچون فر ماکرويو، دوربين‌هاي امنيتي، وسايل ارتباطي مجهز به بلوتوث و تلفن‌هاي بي‌سيم نيز مورد استفاده قرار مي‌گيرد. از آنجا که باند فرکانسي RF در زمره فرکانس‌هاي غيريونيزان است، به‌خلاف اشعه‌هاي X و گاما انرژي لازم براي شکست پيوندهاي شيميايي و يونيزه کردن اتم‌ها و مولکول‌هاي بافت‌هاي بدن و تخريب DNA را ندارد.

اما هنگامي که بافت‌هاي حساس بدن در معرض ميدان شديد مغناطيسي قرار گيرند، حرارت ايجادشده و تحريک عصبي ناشي از اين فرکانس RF، مي‌تواند اثرات مضر بيولوژيک بر روي بدن داشته باشد. شدت اين اثرات، تابعي از نرخ انرژي (توان) تابشي جذب‌شده در بافت بدن است. استاندارد بين‌المللي ICNIRP که توسط سازمان بهداشت جهاني (WHO) منتشر شده است مقدار مجاز توان جذب‌شده در هر سانتي‌مترمربع از بافت بدن را 1000 ميکرووات معرفي کرده است.

در استاندارد Safety Code 6 که توسط وزارت بهداشت کانادا در سال 2015 انتشار يافته است، حداکثر نرخ جذب انرژي تابشي در باند فرکانسي واي‌فاي 535 ميکرووات در هر سانتي‌مترمربع است.

در گزارش وزارت بهداشت کانادا صراحتاً ذکر شده که تاکنون هيچ مبناي علمي در مورد اثرات مضر سلامتي مزمن، جدي و تجمعي ناشي از در معرض قرار گرفتن ميدان فرکانس راديويي کمتر از محدوده ذکرشده در استاندارد Safety Code6 مشاهده نشده است.

ميزان توان تشعشعي از يک مودم يا روتر WiFi به‌صورت معکوس با مجذور فاصله از آنتن متناسب است، بدين معني که با دو برابر شدن فاصله از آنتن، ميزان تشعشع 4 برابر کاهش مي‌يابد.

به‌عنوان مثال ميزان تشعشع يک مودم WiFi خانگي در فاصله 50سانتي‌متري مي‌تواند حدود 2 ميکرووات در هر سانتي‌مترمربع باشد. اين ميزان تقريباً 4 برابر ميزان تشعشع يک دکل BTS در فاصله 100متري است. در فاصله يک‌متري از اين مودم، ميزان تشعشع آن 0.5 ميکرووات در هر سانتي‌مترمربع خواهد بود که اثرات حرارتي آن تقريباً با يک سايت BTS در فاصله 100متري برابر است.

در شکل زير قدرت سيگنال تشعشعي مودم Wifi يک لپ‌تاپ در فاصله 60سانتي‌متري با ميزان تشعشع يک سايت BTS در فاصله 100متري با هم مقايسه شده‌اند.

مقايسه شدت ميدان الکتريکي ناشي از سيگنال مودم WiFi لپ‌تاپ در فاصله 50سانتي‌متري (شکل سمت راست) در طيف فرکانسي حدود 2400 مگاهرتز، با شدت ميدان الکتريکي ناشي از يک دکل آنتن BTS در فاصله 100متري (شکل سمت چپ) در طيف فرکانسي 940 مگاهرتز فروسو، و 950 مگاهرتز فراسو، محور افقي بيانگر طيف فرکانسي است.

با وجود اينکه ميزان تشعشع WiFi در يک اتاق بسيار پايين‌تر از حد آستانه استاندارد است (کمتر از يک درصد)، نگراني‌هايي در مورد فراگيرشدن استفاده از اين فناوري در مدارس و محيط‌هاي خانگي و اثرات مقطعي اين تشعشعات بر روي الگوي خواب يا توانايي ذهن وجود دارد. براي اجتناب از اين نگراني‌ها راهکارهاي زير توصيه مي‌شود:

• استفاده از مودم‌‌ها/ روترهاي قابل برنامه‌‌‌ريزي و غيرفعال کردن آنها در ساعات غيراستفاده
• خاموش کردن مودم در طول شب
• خارج کردن مودم از اتاق خواب
• کم کردن توان تشعشعي مودم تا حد لازم.

با اين حال مادامي که ميزان تشعشع جذب‌شده بر روي بدن در محدوده مجاز استاندارد است، جاي هيچ‌گونه نگراني از بابت ايجاد اثرات سلامتي مزمن وجود ندارد".