ضريب نفوذ اينترنت که يکي از شاخصهاي توسعهيافتگي در عصر انفجار اطلاعات تلقي ميشود.
به گزارش خبرنگار فنآوري اطلاعات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، توسعه فنآوري اطلاعات در تار و پود ساختاري کشورها از جمله مواردي است که در دو دهه گذشته و جاري در حال رويدادن است و بر اساس آن ميتوان توسعه فنآوري اطلاعات را يکي از شاخصهاي توسعه يافتگي براي کشورها برآورد کرد.
اگر فنآوري اطلاعات را به عنوان اقدامات و ارائه خدمات تکنيکي مبتني بر الگوريتمهاي رياضي در شبکههاي رايانهيي تعريف کنيم، به راحتي ميتوان دريافت که پيشنياز اوليه اجراي چنين طرحي ايجاد دسترسيهاي ويژه براي ارتباط با محتويات شبکه است که در ديدگاهي کلان، دسترسي به شبکه جهاني اينترنت را ميتوان به عنوان پيشنياز اصلي در نظر گرفت که از آن به عنوان ضريب نفوذ اينترنت ياد ميشود.
ضريب نفوذ اينترنت حاکي از توانمندي و دسترسي جمعيت محدودهاي خاص (در محدوده وسيع کشور و يا در محدوده کوچکتر استان) به اينترنت است که البته در اين راستا مجددا تعاريف ديگر و استانداردهاي ديگري نياز است تا به آمار و ارقام روشني در اين زمينه برسيم که از اين جمله اولا بايد اينترنت و سرعت دسترسي به شبکه جهاني را تعريف کنيم و ثانيا ميزان استفاده افراد از اين شبکه جهاني را طي يک بازه زماني همچون يک سال تعريف کنيم.
ممکن است در کشورهايي همچون کره جنوبي که مهد تکنولوژي هستند، اتصال بيوقفه و حداقل بيش از 50 درصد روزهاي سال جزو آمار نفوذ اينترنت آن هم به عنوان مثال با سرعت حداقل 1 مگابيت بر ثانيه به حساب آيد اما در کشوري همين آمار با استانداردي ديگر سنجيده شود که به عنوان مثال در کشور تا 4 سال گذشته مبناي ضريب نفوذ اين بود که هر کاربري به هر ميزان به شبکه جهاني متصل شود و از خدمات آن استفاده کند،جزو آمار ضريب نفوذ به حساب ميآيد.
پورتال ملي سنجش سرعت اينترنت در کشور که از طريق پايگاه متما نيز قابل دسترسي است، آمار به روزي را که به صورت جزيي و از طريق استانها به دست ميآيد، منتشر کرده که بر اساس آن ميزان جمعيت و تعداد کاربران اينترنت مشخص شده که ميتوان ميزان نفوذ را برآورد کرد.
فرمولي که در طرح جديد اتخاذ شده با همکاري دانشگاه شريف بوده که به قول متوليان آن رابطه نزديکي با استاندارد جهاني دارد و پارامترهاي بومي را در خود لحاظ کرده است و نحوه دسترسي به شبکه جهاني با ابزارهاي متعدد از جمله GPRS موبايل نيز در نظر گرفته شده است.
اين کار که براي ارائه آماري شفاف و به تفکيک براي هر استان، نياز به همتي از سوي استانداريها براي گزارشهاي مرتب دارد، ميتواند ملاک خوبي باشد که در پايان هر سال آمار سازمان فنآوري اطلاعات با اعداد اعلامي مرکز آمار که داراي ملاکهاي خاص خود براي سنجش اينترنت است در کنار يکديگر قرار ميگيرند و بعضا تفاوتهايي در آمار به چشم ميخورد.
اما چيزي که مهم است در ايران کاربران خانگي با محدوديت پهناي باند 128Kbps روبرو هستند و اين در آمار ما به عنوان اينترنت پرسرعت ياد ميشود، در حاليکه در نقاط ديگر دنيا سرعت دسترسيهاي ADSL تا 1 مگابيت بر ثانيه هم تعريف شده است که اين به نوعي نميتواند به صراحت بگويد که آمار ما نزديک به استانداردهاي جهاني است.