Oculus چند مدتی است که در پی اضافه کردن فناوری کنترل حرکتی در واقعیت مجازی است. Oculus دارای یک گروه پژوهشی خودمختار و تخصصی است.به طور کلی Oculus به دنبال ابداع راه حل و سخت افزارهای جدید برای فناوری های واقعیت مجازی است.یکی از طرح های این قسمت پژوهشی که از یک دانشجوی دکترای در دانشگاه واشنگتن بر آمده است،سیستم حرکتی به خوبی وارد واقعیت مجازی شده است.این طرح شامل یک برد الکترونیکی،سنسورهای الکتریکی و یک نرم افزار ساده است.الگوریتم سخت افزاری این محصول چندان پیچیده نیست و از طریق سنجش میدان الکتریکی برای آگاهی از محل نوک انگشتان استفاده می کند.این سنجش از طریق یک الگوریتم کاملا 3D اطلاعات را دریافت و به خروجی می دهد.برای تشخصی انگشت های مختلف از پالس های متفاوت استفاده می شود که دقت آنها بسیار بالا است.طراحان این محصول برای سیگنال های مغناطیسی در اطراف نیز تدابیر خاصی اندیشیده اند اما بهتر است که در اطراف آن دستگاه مزاحمی وجود نداشته باشد.این دستگاه بر خلافت نمونه هایی مانند کینکت،از نور مادون قرمز برای تشخصی استفاده نمیکند و تنها به سخت افزار و سنسورهای قرار گرفته بر روی انگشتان وابسته است.از همین رو درصد خطای آن بسیار کاهش یافته است.در نمونه های اولیه Finexus سنسورها باید در فاصله 12 سانتی متری از برد الکترونیکی قرار گیرند اما محققان اعلام کرده اند که این مقدار را به 25 سانت و حتی بیشتر ارتقاء خواهند داد.

بدین تریتب استفاده از سنسورهای مادون قرمز برای تشخصی حرکات از بین رفته و جای آن را میدان مغناطیسی خواهد گرفت.مشکلات سنسورهای مادون قرمز بسیار زیاد است و سرعت واکنش نیز یکی دیگر از معضلاتی است که کمپانی ها با آن درگیر هستند.اما با استفاده از این فناوری می توان به آسانی و بدور از خط مستقیم مادون قرمز فرامین 3D حرکتی را به کامپیوتر اعمال کرد.