نتيجه تحقيقي که در کنفرانس سالانه انجمن روانشناسان بريتانيا ارائه شده نشان مي‌دهد تماشاي صحنه‌هاي خشن در رسانه‌هاي اجتماعي ممکن است به اختلال تنش زاي پس از رويداد (PTSD) منجر شود.

وايمکس نيوز - دکتر پم رامسدن استاد دانشکده علوم اجتماعي دانشگاه بردفورد که اين تحقيق را انجام داده مي‌گويد: "تاثير منفي تماشاي درد و رنج ديگران روي کساني که مشاغل درماني دارند مدتهاست که شناخته شده است. مطالعات مختلف نشان داده‌اند ديدن افرادي که آسيب روحي خورده‌اند باعث صدمات روحي در بيينده مي‌شود که به آن آسيب روحي نيابتي مي‌گويند."

"شبکه‌هاي اجتماعي باعث شده‌اند تا همه بتوانند اخبار خشونت‌بار و تصاوير فجيع را با جزئياني وحشتناک و بدون تعديل ببينند."

"ديدن اين اتفاقات و حس کردن عذاب افرادي که آنها را تجربه کرده‌اند ممکن است بر زندگي روزمره ما تاثير بگذارد. در اين تحقيق ما مي‌خواستيم ببينيم که آيا ممکن است تاثير ديدن اين تصاوير بر مردم طولاني‌تر باشد و باعث اضطراب و استرس و نيز اختلال تنش‌زاي پس از رويداد شود يا نه."

در اين تحقيق 189 نفر زن و مرد که متوسط سن‌شان 37 سال بود شرکت داشتند که پس از تماشاي صحنه‌هاي وحشتناک اخبار از جمله فروريختن برج‌هاي تجارت جهاني، تيراندازي به شاگردان مدرسه و بمب‌گذاري انتحاري از چندين زاويه از نظر رواني ارزيابي شدند.

بررسي نتايج ارزيابي‌ها نشان داد که 22 درصد افراد شرکت کننده به طرز بارزي تحت تاثير تماشاي اين تصاوير قرار گرفته بودند در حالي که هيچ يک از آنها در معرض هيچ رويداد تکان‌دهنده‌اي در زندگي خود نبودند و فقط اين تصاوير را در شبکه‌هاي اجتماعي تماشا کرده بودند.

دکتر رامسدن مي‌گويد: "اين واقعا نگران‌کننده است که نزديک به يک چهارم کساني که اين تصاوير را تماشا کرده بودند در ارزيابي باليني از نظر اختلال تنش‌زاي پس از رويداد نمره بالايي گرفتند و اين خطر براي افراد معاشرتي و برونگرا بيشتر بود."

"با وجود تلفن‌هاي هوشمند و تبلت که دسترسي به شبکه‌هاي اجتماعي را افزايش داده لازم است که مطمئن شويم مردم از خطرات تماشاي چنين تصاويري آگاهند و در صورت نياز از کمک و حمايت برخودار هستند."

اختلال تنش زاي پس از رويداد معمولا در کساني اتفاق مي‌افتد که شاهد اتفاقات وحشتناک بوده‌اند، کساني که در جنگ يا زنداني جنگي بوده‌اند، شاهد يا قرباني تصادف ترافيکي بوده‌اند يا قرباني تجاوز شده‌اند از کساني هستند که ممکن است به اين بيماري دچار شوند.

اين افراد مرتب خاطره، صحنه‌ها و احساسات خودشان در زمان اين اتفاقات برايشان زنده مي‌شود يا خواب آن را مي‌بينند. آنها اضطراب و افسرگي شديد پيدا مي‌کنند و به راحتي از کوره در مي‌روند و به شدت عصباني مي‌شوند.

اين افراد احساسات و عواطف مثبت را حس نمي‌کنند، علاقه به زندگي و فعاليت‌هايش را از دست مي‌دهند و براي پرهيز از زنده شدن آن اتفاق، فعاليت و معاشرت‌هاي خود را محدود مي‌کنند.

منبع : سيتنا